Kultowe motocykle sportowe, czyli jednoślady, które (szczególnie w początkowych latach ich produkcji) przodowały w rankingach prędkości, imponowały mocą, zachwycały wyglądem. A wiele z nich pozostało takimi do dziś. Nic więc dziwnego, że spora grupa motocyklistów woli inwestować w swojego wysłużonego sportowego “gruza” niż zdecydować się na zakup nowszego pojazdu, lecz o słabszych parametrach. Oto druga część subiektywnego przeglądu legendarnych motocykli sportowych.
Jest to kontynuacja artykułu: Kultowe motocykle sportowe ostatnich 30 lat – cz. 1
O Dailymoto
Dailymoto jest magazynem motocyklowym tworzonym przez motocyklistów dla motocyklistów i nie tylko.
Z naszych artykułów i filmów dowiesz się ciekawostek, poczytasz, obejrzysz opinie oraz testy i recenzje.
A teraz wracajmy do artykułu.
Suzuki GSX-R750
Suzuki GSX-R750 to motocykl sportowy, który miał wypełnić lukę pomiędzy modelami o pojemności 600 cm3 i 1000 cm3. Został zaprojektowany ok. 1984 roku, aby połączyć największe atuty dwóch wspomnianych – moc oraz zwinność. Jest to najdłużej produkowany motocykl sportowy, a przez wielu uważany za najbardziej udane “dziecko” stajni Suzuki.
Czterocylindrowy rzędowy silnik 750-tki na przestrzeni lat przeszedł wiele usprawnień, co rzecz jasna zaowocowało zwiększoną mocą i jeszcze lepszą wydajnością. Stosunkowo niewielki ciężar jednoślad zawdzięczał wykorzystaniu oleju w systemie chłodzenia. Oprócz mniejszej wagi uzyskano również poprawę wydajności. Ta ikona marki Suzuki jest znana przede wszystkim ze swojej dużej mocy w średnim zakresie obrotów, a także korzystnego stosunku mocy do masy.
Jeśli zaś chodzi o podwozie tego modelu GSX-a – lekka (zaledwie 8 kg!), a jednocześnie odpowiednio sztywna aluminiowa rama z podwójnymi ramionami, zapewnia bardzo dobre właściwości podczas jazdy. Dodatkowo, elementy zawieszenia są regulowane, co pozwala na dostosowanie pojazdu do preferencji i stylu jazdy użytkownika. Na uwagę zasługuje też wygodne (jak na sporta) miejsca dla pasażera, z uchwytami.
GSX-R750 zwykle występuje w wersji z pełną owiewką, dzięki czemu cechuje się sportowym i aerodynamicznym wyglądem. Wyrazistości dodaje mu też podwójny reflektor, wąska część tylna i oczywiście charakterystyczna grafika.
Słynna 750-tka Suzuki ma bogatą historię udziału w wyścigach motocyklowych, szczególnie w kategorii Superbike. Liczne zwycięstwa ugruntowały jej reputację jako jednej z topowych maszyn wyścigowych.
Chociaż produkcja modelu GSX-R750 na rynek europejski zakończyła się już wiele lat temu, do niedawna wciąż można go było nabyć w USA. Niestety, koszty optymalizacji silnika do wymogów wyśrubowanych limitów emisyjnych okazały się być tak duże, że kilka lat temu ostatecznie podjęto decyzję o zakończeniu produkcji.
BMW S1000RR
BMW S1000RR to motocykl sportowy produkowany przez niemieckiego producenta motocykli BMW Motorrad. Został wprowadzony po raz pierwszy w 2009 roku i od tego czasu stał się znaczącym modelem na rynku motocykli sportowych. Na tle konkurencji wyróżnia się zarówno osiągami, prowadzeniem, jak i zastosowanymi rozwiązaniami konstrukcyjnymi.
BMW S1000RR został zaprojektowany do rywalizacji w kategorii motocykli sportowych klasy litrowej, mając na celu rzucenie wyzwania uznanym rywalom, takim jak producenci japońscy i włoscy. Jednocześnie jego wprowadzenie na rynek oznaczało wejście BMW do segmentu superbike’ów.
Czterocylindrowy, chłodzony cieczą silnik rzędowy o pojemności skokowej 999 cm3 zapewnia imponująca moc niemal 200 koni mechanicznych (w nowszych modelach ponad 200 KM). Napęd przekazywany jest za pomocą łańcucha. Motocykl może osiągać prędkość 305 km/h, a do “setki” przyspiesza w zaledwie 2,7 sek.
Model S1000RR zasłynął z charakterystycznej, asymetrycznej konstrukcji reflektorów, a ostre i agresywne linie podkreśliły jego nowoczesny i sportowy wygląd.
Pierwszą litrową “Beemę” wyposażono w szeroką gamę elektronicznych pomocy i asystentów kierowcy, w tym kontrolę trakcji, szybką zmianę biegów, seryjny ABS czy opcjonalną elektryczną regulację zawieszenia. Kupujący mogli zdecydować się na doposażenie w podgrzewane manetki.
Połączenie mocy, najnowocześniejszej technologii i doskonałych właściwości jezdnych sprawiło, że S1000RR jest naprawdę potężną maszyną, której potencjał można wykorzystać zarówno na torze, jak i do agresywnej jazdy ulicznej. BMW nie spoczęło jednak na laurach i już w 2014 pojawiła się bardziej zorientowana na tor wersja HP4, a w 2015 – S1000RR z unowocześnionym silnikiem, nadwoziem i elektroniką.
Ducati 1199 Panigale
Ducati 1199 Panigale to motocykl klasy sportowej, który miał swoją premierę w roku 2011.
Nazwa tego modelu pochodzi od miasteczka produkcyjnego Borgo Panigale. Jego cechy charakterystyczne to: bardzo mała waga, ogromna moc, piękna stylistyka…
Model 1199 Panigale jest napędzany mocnym, chłodzonym cieczą silnikiem Superquadro 90° V-twin o pojemności 1198 cm3 (z genialnym brzmieniem). Wyposażono go w charakterystyczny dla Ducati układ zaworów desmodromicznych. Wytwarza ok. 195 do 200 koni mechanicznych, w zależności od roku modelowego i wersji.
Jedną z najbardziej znaczących innowacji jest tu zastosowanie ramy monocoque z aluminium, zamiast tradycyjnej ramy kratownicowej. Taka konstrukcja wpływa na mniejszą wagę, a tym samym – lepsze osiągi i zwrotność.
Panigale wyróżnia się eleganckim i aerodynamicznym designem – ma minimalistyczny i agresywny wygląd z charakterystycznym jednostronnym wahaczem (kolejny znak rozpoznawczy sportów Ducati).
Zaawansowana elektronika przy takiej kombinacji wagi czy mocy to wręcz konieczność. Stąd ten włoski jednoślad posiada szereg nowoczesnych wspomagaczy jazdy.
Bez dwóch zdań Ducati 1199 Panigale jest niczym Ferrari wśród motocykli. Trzeba przyznać, że włoskim konstruktorom i projektantom udało się stworzyć prawdziwe dzieło sztuki…
Suzuki GSX1300R Hayabusa
Suzuki Hayabusa, często nazywany często również „Busa”, to legendarny motocykl sportowo-turystyczny produkowany przez japońskiego producenta Suzuki. „Hayabusa” po japońsku znaczy „sokół wędrowny”, który słynie z niesamowitej szybkości. Nazwa jest tu zatem bardzo trafiona. GSX1300R Zadebiutował w 1999 roku i szybko zyskał sławę dzięki niesamowitej prędkości maksymalnej i mocnemu silnikowi.
Hayabusa napędzana jest czterocylindrowym rzędowym silnikiem o pojemności skokowej 1340 cm3 (pierwotnie 1299 cm3). Co ciekawe, z uwagi na imponująca prędkość, jaką mógł osiągnąć ten motocykl, w 2001 r. producent zdecydował się na wprowadzenie modyfikacji w celu obniżenia jego osiągów.
A jeśli już o prędkości mowa, jak szybko Suzuki Hayabusa może “latać”? W pierwszym okresie produkcji motocykl osiągał ponad 299 km/h i był uważany za najszybszy motocykl produkcyjny. Co prawda, prędkość maksymalna została elektronicznie ograniczona do 300 km/h, ale niektóre zmodyfikowane wersje znacznie przekraczały tą wartość i osiągały nawet ok. 350 km/h.
Hayabusa charakteryzuje się eleganckim i aerodynamicznym wyglądem, z charakterystyczną, bulwiastą owiewką, która pomaga zmniejszyć opór i zwiększyć stabilność przy dużych prędkościach. Jego unikalna stylistyka odróżnia go od innych motocykli sportowo-turystycznych.
Chociaż ten model Suzuki znany jest z dużych prędkości, oferuje również stosunkowo wygodną pozycję do jazdy, dzięki czemu nadaje się do wycieczek na długich dystansach. Pozwala przyjąć bardziej wyprostowaną postawę podczas jazdy, w porównaniu do innych motocykli sportowych.
Hayabusa przeszła kilka generacji, wprowadzając m.in. aktualizację silnika, podwozia i elektroniki. Najnowszy model – „Busa” trzeciej generacji została wprowadzona na rynek w roku 2021. Ma nieco mniej mocy niż jej poprzedniczki, ale zdaniem producentów nadal umożliwia bardzo szybką jazdę (nawet do ok. 290 km/h). Dodatkowo kierowcy mają do dyspozycji wiele inteligentnych systemów wspomagania, które dają większą przyjemność z jazdy i poprawiają bezpieczeństwo.
Efekty dostosowania parametrów nowych jednośladów do europejskich norm emisyjnych zwykle rozczarowują pasjonatów dwóch kółek. Warto jednak spojrzeć z pozytywnej strony… Z uwagi na to, że Hayabusa nie jest typowym motocyklem sportowym, nierzadko bywała ostatnim jednośladem w życiu dla fanów olbrzymich prędkości. Zwłaszcza tych, którzy chcieli pobijać kolejne rekordy w nieodpowiednio dobranym otoczeniu, bez wystarczającego doświadczenia i umiejętności. Chociaż najnowsza “Busa” nie przekroczy już 300 km/h, nie zmienia to faktu, że w oczach jej miłośników (i nie tylko) model ten na zawsze pozostanie symbolem brutalnej prędkości.